Ten apartament został stworzony dla rodziny składającej się z trzech pokoleń. Dlatego postanowili uczynić przestrzeń publiczną bardzo przestronną, pojemną, w tym dużą jadalnię, miękką przestrzeń do komunikacji z bliskimi przyjaciółmi i gośćmi i, oczywiście, kina domowego. Mieszkanie znajduje się na najwyższym piętrze. Stanowiło to doskonałą okazję do zainstalowania kominka w budynkach miejskich. Tak więc okazało się, że w pełni salon o powierzchni prawie 100 metrów kwadratowych, wydłużony kształt przypominający statek. W środku "paleniska" statku, na "nosie" i "na rufie" - kino i jadalnia.

Gdy na samym początku wypracowali wspólnie z klientami kierunek stylistyczny, od razu zdecydowali, że będzie to styl nowoczesny, szanujący się z lekką stronniczością w ar-deko.

Autorzy wybrali styl, kolorystykę, materiały zgodnie z artystyczną koncepcją salonu: architekci postrzegali go jako obraz statku na pustyni. Stąd odcienie piasku (parkiet wykonany z karellii brzozy i klonu); odcienie czerwonawopomarańczowe, przypominające zachodzące słońce (kolory skórzanych mebli i zasłon); ozdobne słupy, symbolizujące granicę między strefą wejściową a salonem, wyłożone są lazurowym kamieniem ... Konstrukcyjne kolumny między otworami okiennymi i łukowatą ścianą, za którymi znajdują się łazienki, pokryte są drewnianymi panelami o wzorze przypominającym przelew piaskowych fal na wydmach.

Specjalna historia w tym wnętrzu - z projektem i wzornictwem kuchni. W życiu dużej rodziny rola kuchni jest ogromna: gotują dużo i często, prawie stale. Dzięki tej operacji kuchnia powinna być profesjonalna: przestronna, przestronna, wyposażona technicznie. Jednocześnie chciałem stworzyć idealnie lakoniczny, designerski wygląd kuchni. Zainstalowany profesjonalny kaptur; na blat został specjalnie wyselekcjonowany kamień odporny na agresywne efekty, dzięki czemu czas nie wpłynie na jego naturalne piękno.

"Chcieliśmy, aby wnętrze było eleganckie, jasne i widowiskowe" - mówi Anna Karpova. "Aby zrobił wrażenie i wygląda różnorodnie o każdej porze roku iw każdym świetle."

Dmitry Kulish: "Rozwiązaliśmy trudne zadanie: jak zorganizować długi, rozciągnięty pokój, unikając schematu korytarza, udało nam się zaimplementować optymalny układ - aby stworzyć płynne objętości, nie zaburzając poczucia pojedynczej przestrzeni"

Anna Karpova: "Ten projekt jest jednym z najbardziej ukochanych przeze mnie, tu wszystko było możliwe - od pierwszych decyzji planistycznych do najmniejszych detali dekoracyjnych.