Historycy architektury Geraint Franklin i Elain Harwood opublikowali książkę Postmodern Buildings in Britain.

Powiązane: 1980s: Gra czy zwrot?

"Konstrukcje brytyjskiego postmodernizmu, a więc w mniejszości, szybko znikają dziś - stąd ta książka. Jednak wytyczne i strategie postmodernistycznego ruchu, w tym pluralizm, kontekst, narracja i sabotaż, są bardziej niż kiedykolwiek aktualne dla współczesnej architektury "- wyjaśniają autorzy.

Pompownia na Dog Island, Londyn (1986-1988). Arch. John Autram. Банк No 1 Poultry, Лондон (1994–1998). Арх. James Stirling, Michael Wilford & Associates. Wyremontowana fasada dworca Charing Cross z biurowcem Embankment Place w Londynie (1987-1990). Arch. Terry Farrell.

"Nagły spadek postmodernizmu w latach 90. pozostawił bez odpowiedzi pytania o jego wkład w brytyjską architekturę"

W swoich pracach Franklin i Harwood od samego początku starają się prześledzić historię postmodernizmu w brytyjskiej architekturze, odkryć na nowo jego zalety i zaprezentować wybór najlepszych przykładów: od budynków mieszkalnych i publicznych po projektowanie krajobrazu. Na przykład, książka analizuje budynek biurowy No 1 Poultry zaprojektowany przez Jamesa Stirlinga, telewizyjną stację telewizyjną z japońskim pawilonem, włoski ogród i schody przypominające zygzurski mezopotamski zaprojektowany przez Terry'ego Farrella i inne budynki w Londynie i nie tylko.

Sphinx Hill, Molsford, Oxfordshire (zaprojektowany w 1994 r., Zbudowany w latach 1998-1999). Arch. John Autram. Ogród kosmicznych spekulacji w pobliżu domu Portrac, Dumfries (1988). Arch. Charles Jenks i Maggie Keswick. Studio TV-am, Londyn (1981-1983). Arh. Terri Farrell.